ในการวิจัยของฉัน ฉันพบว่านักเทรดหลายคนรู้สึกผิดเมื่อหยุดพัก เหมือนกับว่ามันเป็นเรื่องผิด บางคนถึงกับพูดติดตลกว่า “กองทุนของฉันเหมือนทหารที่สู้รบให้ฉันทุกวัน” ฉันเคยถามนักเทรดคนหนึ่งที่เทรดโดยไม่หยุดพักเป็นเวลานานว่า “ทหารของคุณต้องการพักเมื่อไหร่บ้าง?” เขาเกาหัวอย่างงงงวยและตอบว่า “พวกเขาไม่ใช่คนจริงๆ” แต่เขาลืมไปว่าตัวเขาเองซึ่งเป็นผู้บังคับบัญชาเป็นคนจริง!

ทัศนคตินี้เป็นเรื่องปกติ ตั้งแต่เด็ก เราได้รับการปลูกฝังให้ภูมิใจในการทำงานหนัก และใช้เวลาทั้งหมดในกิจกรรมที่ “สร้างผลลัพธ์” แม้กระทั่งตอนที่พ่อแม่พาเราออกไปเล่น พวกเขาก็มักจะเตือนให้ “เขียนเรียงความดีๆ” หรือ “ทำคะแนนให้ดีขึ้นในครั้งหน้า” ดังนั้นแม้แต่ความสนุกและการพักผ่อนก็ยังมาพร้อมกับเป้าหมาย เมื่อเป็นเช่นนี้ ส่วนหนึ่งของความสนใจของคุณจะมุ่งไปที่ “การทำสิ่งที่ถูกต้อง” ทำให้ยากที่จะผ่อนคลายอย่างเต็มที่ มันเหมือนกับโปรแกรมพื้นหลังในโทรศัพท์ของคุณที่คอยกินทรัพยากรและทำให้ทุกอย่างช้าลง เมื่อเวลาผ่านไปความ “ตึงเครียด” นี้จะกลายเป็นนิสัยโดยที่คุณไม่รู้ตัว

การฝืนตัวเองและภาพลวงตาของการควบคุม

เป็นเรื่องจริงที่ความคิดนี้มีประโยชน์บ้าง ถ้าสิ่งใดไม่ให้ผลตอบแทนใดๆ นิสัยนั้นคงไม่คงอยู่ ตัวอย่างเช่น เมื่อคุณเล่นตอนเด็กพร้อมกับคิดถึงการเขียนเรียงความ อาจทำให้คุณสนุกน้อยลง แต่เรียงความก็จะง่ายขึ้นในภายหลัง อย่างไรก็ตาม ทุกสิ่งมีวัฏจักร เมื่อความเครียดและความวิตกกังวลเกินขีดจำกัดที่คุณรับไหว พวกมันจะท่วมท้นคุณและส่งผลกระทบต่อชีวิตส่วนอื่นๆ ของคุณ นี่คือรูปแบบหนึ่งของความโลภ เราต้องการควบคุมทุกสิ่งมากเกินไป ต้องการให้ทุกอย่างเกิดขึ้นตามที่เราต้องการอย่างรวดเร็วที่สุด

ตอนที่ฉันเริ่มออกกำลังกายครั้งแรก ฉันภาคภูมิใจใน “ความขยัน” ของตัวเอง โดยออกกำลังกายทุกวันโดยไม่พัก แต่ผลลัพธ์กลับไม่ดีนัก ฉันได้รับบาดเจ็บเสียด้วยซ้ำ โค้ชของฉันบอกว่ากล้ามเนื้อต้องการเวลาพักผ่อนและฟื้นฟู เมื่อคุณพักผ่อน ร่างกายของคุณยังคงทำงานเพื่อเติบโตและซ่อมแซมตัวเอง การไม่ทำอะไรบางครั้งอาจมีประสิทธิผลมากกว่าการลงมือทำ